کاکتوس هایتان را رها کنید!

 یادمان باشد کاکتوس هایمان را رها کنیم !!

  تا نا کجا ادامه ندهیم ...

 خسته مان می کند ، خشمگین می شویم ، افسرده می شویم .

پس این کاکتوس را رهایش می کنیم ! 

اگر کسی به اندازه‌ای که دوستش دارید دوستتان ندارد ، رابطه‌تان را تا نا کجا ادامه ندهید ،

به خودتان امید ندهید که بالاخره روزی دوستم خواهد داشت ، اینکه گاهی از طرف او پذیرفته میشوید وگاهی نمی شوید کلافه تان خواهد کرد ،

گویی در جا می دوید هر چقدر تلاش میکنید به جایی نمی رسید ،این نرسیدن دایمی خسته تان میکند،خشمگین میشوید، افسرده میشوید ، خودتان را قانع نکنید که اگر دوستم نداشت این همه مدت نمی ماند

او بخاطر خودش با شما مانده شما با توجه و محبتی که به او میکنید احساس دوست داشتنی بودن به او میدهید،

غرورش را ارضا میکنید باعث رشد عزت نفسش میشوید ، پس چرا با شما ادامه ندهد؟

وقتی به کسی که دوستتان ندارد نزدیک میشوید گویی به کاکتوس نزدیک میشوید هرچه بیشتر نزدیک شوید ،بیشتر زخمی میشوید

پس کاکتوس هایتان را رها کنید، این کاکتوس صرفا یک معشوق نیست ، میتواند یک دوست معمولی ، یک استاد یا هر کسی که در برابر دوست داشتن های شما بی تفاوت است و یا به شما بی احترامی نیز می کند . پس رهایش کنید و خودتان را خسته نکنید !

در صورتیکه محبوب تان واقعا شما را دوست داشته باشد تمام تلاشش را برای جبران رفتارهای متناقض و بی توجهی های گذشته اش انجام میدهد...